TAG: Mój zwierzęcy przyjaciel - Alex

Początek miesiąca zaczął się dla nas tragicznie. 2 maja pod kołami samochodu zginął pupilek mamy Miluś. Wszystkim domownikom go brakuje, ale najbardziej jego kumplowi Alexowi. Razem dorastały i bawiły się. Teraz Alex chodzi po domu i szuka swojego przyjaciela, stracił apetyt - widać, że mu go brakuje. Zaczęłam przeglądać moje wpisy o kotach, zwłaszcza to co pisałam o Milusiu. Okazuje się, że nie napisałam jeszcze nic o Alexie. Ten TAG jest świetną do tego okazją.

Alex - jest to bardzo szalony, zwariowany i rozbrykany kot. Swoim zachowaniem przypomina nam lwa Alexa z filmu "Madagaskar", dlatego dostał właśnie takie imię.

To jest długa historia. Wszystko zaczęło się od tego, że w czasie wakacji 2013 r. sąsiedzi przygarnęli porzuconą małą, kotkę. Kotka ta już w trakcie pierwszego roku życia miała swój pierwszy miot. Pewnego dnia przyprowadziła jedno ze swoich kociąt i je zostawiła u nas w kotłowni. Zajmowała się swoimi kociętami chodząc tak pomiędzy dwa domy. Mój mąż zaraz wyczaił koteczka i zaczął się z nim bawić. Aż pewnego dnia rodzice stwierdzili, że trzeba kota oddać sąsiadom, bo jeszcze za bardzo się do nas przyzwyczai i już sobie stąd nie pójdzie. Jednak okazało się, że mój mąż tak się przez ten czas do kota przywiązał, że go nie oddał. I tak od tej pory jest u nas. Wybrał sobie swojego pana, do którego bardzo się przywiązał.

- bardzo interesuje go woda - gdy tylko usłyszy, że ktoś się kąpie, to zaraz musi być w łazience i siedzieć na wannie. Lubi patrzeć jak woda z kranu się leje. Mąż zaczął oglądać filmy o tym jak ludzie uczą koty pływać. Żałuje, że nie zabrał się za jego naukę pływania, gdy był małym kotkiem.

- gdy nie chce, aby go głaskać to się odsuwa. On sam musi uznać, że można go głaskać.

- lubi, gdy się mu chowamy za ścianę i wychylamy zza niej. Zaczyna wtedy tak fajnie miauczeć jakby chciał z nami rozmawiać.

- lubi spać na koszuli mojego męża. Gdzie leży koszula, tam śpi kot.

- gdy był malutki bardzo lubił siedzieć na ramieniu mojego męża. Śmialiśmy się, że ma swoją osobistą papugę.

- Alex nie może się doczekać kiedy jego pan wróci z pracy. Gdy już obejdzie cały dom i swojego pana nie znajdzie, to czeka na niego przed domem.

- najgorsze są momenty kiedy dłużej nie ma nas w domu, to kot nie możne sobie miejsca znaleźć i bardzo tęskni.

- wydaje się być bardzo leniwy, ponieważ najczęściej widziany jest w pozycji leżącej. Tak jakby jego życiowa filozofia brzmiała: po co mam stać lub siedzieć, skoro mogę leżeć.

- nazywamy go często jamkowcem, ponieważ uwielbia spać we wszelkiego rodzaju jamkach, np w kartonowym pudełku, w norce ułożonej z poduszek, pod ręcznikiem, pod gazetą.

- śpi w bardzo dziwnej i nietypowej pozycji - wygięty na kształt litery U, gdzie tylne łapki ma prawie przy głowie. Coś tak jak na tym zdjęciu:

Tak właściwie to ja go karmię, daje mi się też czasem pogłaskać. Jednak to zwierzę upodobało sobie mojego męża. On może z nim robić co chce, a kot i tak go uwielbia. Pan znosi mu mięsko do domu (np. jak u teściowej są kości z rosołu, to mięso z nich jest zawsze zarezerwowane dla kota), pan bawi się z nim, nieraz w ciągu dnia śpią razem. Śmieję się, że gdyby kiedyś wybuchł pożar, to w pierwszej kolejności pan ratowałby kota, a nie żonę.

Takich wspomnień jest bardzo wiele. Jednak z mężem uznaliśmy, że najbardziej w pamięci zapadła nam pewna noc. Byliśmy w odwiedzinach u koleżanki, wróciliśmy późno do domu. W pokoju okazało się, że kot na nas czekał i leżał skulony w kąciku łóżka. Wyglądał tak smutno i biednie. Nie spodziewaliśmy się, że tak będzie za nami tęsknił.